niewypożyczalne

  Właśnie skończyłam słuchać trzeciego tomu trylogii kryminalnej autorstwa Izabeli Janiszewskiej i muszę przyznać że kolejny raz się nie zawiodłam. Na audiobook Janiszewskiej trafiłam przez przypadek i był to „Wrzask”, książka mnie wciągnęła więc sięgnęłam po kolejny tom, tym razem pt. „Histeria” i oczywiście po ostatni, zatytułowany „Amok”. Główni bohaterowie to dziennikarka śledcza Larysa Luboń i komisarz Bruno Wilczyński, każde z nich nosi w sobie ogromny ból i wściekłość, które w dorosłym życiu nie dają o sobie zapomnieć. Niby są całkiem różni a za razem tak do siebie podobni. Lara i Wilk oboje bardzo inteligentni i sprytni nieco ekscentryczni, a do tego komisarz to szczególnie sarkastyczny mistrz ciętej riposty.   Po raz pierwszy tych dwoje styka się ze sobą w klubie bokserskim. Jednak to tylko przypadkowe spotkanie, dopiero później okaże się, że śledztwo, które każdy z nich prowadzi, ostatecznie sprowadza się do wspólnego mianownika. Janiszewska w każdej części p...

 

  Ta historia to fikcja, ale utkana z prawdziwych przeżyć uchodźców. Autorka powieści Christy Lefteri będąc wolontariuszką w Atenach, gdzie słuchała historii ludzi, którzy musieli uciekać z Syrii i Afganistanu. To czego się dowiedziała i co zobaczyła, postanowiła opowiedzieć poprzez swoich bohaterów – Nuriego i Afrę. Akcja powieści toczy się wokół wymienionych bohaterów, małżeństwa, które straciło w Aleppo syna - Samiego. Jego śmierć sprawiła, że Afra oślepła, a Nuri zaczął cierpieć na zespół stresu pourazowego. Bohaterowie muszą uciekać z pogrążonego w wojnie kraju. Chcą dostać się do Anglii, gdzie czeka na nich przyjaciel Mustafa, z którym Nuri w Aleppo prowadził wspólnie pasieki. Mustafa chce znów zająć się  pszczołami i próbuje ściągnąć do siebie dawnego współpracownika.  Książkę wypełnia opis długiej i po prostu strasznej podróży przez wodę i ląd, od kraju do kraju, od ośrodka do ośrodka, od przemytnika do przemytnika. Strach, ból, nadzieja i powracająca wciąż prze...

  Zachęcamy do obejrzenia tego, co o hejcie i mowie nienawiści wiedzą nasi czechowiccy licealiści. Mała wystawa ich prac pięknie prezentuje się w Czytelni ;)

 Serdecznie zapraszamy do Czytelni Ogólnej, gdzie można przejrzeć i poczytać czasopisma z lat 60-tych, 70-tych i 80-tych.  Na czytelników czekają Przekrój , Panorama i Tygodnik Powszechny .

  Jeżeli macie ochotę na książkę, która Was poniesie i nie pozwoli spać do późna, to polecam dzieło Guillermo Arriaga Dziki . Tylko ostrzegam! To książka tyleż wciągająca co i mocna, momentami brutalna i okrutna. Na powieść składają się dwie równie ważne opowieści, które początkowo wydają się ze sobą nie połączone. Pierwsza z nich dotyczy historii Juana Guillermo, siedemnastoletniego chłopca, który wraz z rodzicami i bratem Carlosem mieszka w ubogiej dzielnicy Mexico City. Chcąc jakoś przetrwać w mieście, bracia próbują sami się dorobić, próbując wszystkiego, w tym handlu narkotykami. Co chwilę wymykają się skorumpowanym policjantom i tzw. „dobrym chłopcom”, czyli członkom katolickiej sekty. W pewnym momencie szczęście opuszcza ich rodzinę, a młody Juan będzie musiał mierzyć się z jednej strony z ogromnym bólem po starcie, z drugiej z ogromnymi pokładami złości i obsesyjną żądzą zemsty. Równolegle, w dalekich lasach Kanady, podążamy śladami inuickiego chłopca imieniem Amaruq, k...

  Międzynarodowy Dzień Herbaty Początki Zgodnie z prastarą legendą zwyczaj popijania herbaty miał swój początek w bardzo zamierzchłych czasach, bo sięga on 2737 roku p.n.e. Oczywiście – jak wiadomo – najlepsze rzeczy są odkrywane niejako przypadkiem, kiedy to chiński cesarz Shennong niechcący upuścił liście krzewu herbacianego do gorącej wody. Do Europy herbata trafiła w połowie XVI wieku, a do Polski liście herbaciane wkroczyły w 1664 roku i początkowo były one traktowane jak lekarstwo. Z czasem zauważono, że to lekarstwo dosyć przyjemnie smakuje i zaczęto tworzyć z „przyjmowania lekarstwa” swoisty przyjemny rytuał. Czy wiesz, że w 1953 roku wprowadzono do obrotu pierwszą herbatę instant? Dla wielu fanów herbaty tego typu rozwiązania stanowią herbacianą profanację a jej zwolenników nazywają ignorantami.   Rodzaje herbaty i sposoby parzenia Istnieją różne rodzaje herbat i każda ma swój specyficzny sposób parzenia. Jeśli już bierzemy się za parzenie herbaty to bardz...

 

  Cukry Doroty Kotas przeczytałam już jakiś czas temu. Od razu ją polubiłam. To uczucie pogłębiło jeszcze się pogłębiło kiedy zobaczyłam autorkę w kliku wywiadach. Postać tej młodej dziewczyny i teksty jej książek mnie urzekły. Jest to bardzo odświeżające patrzenie na świat. W Cukrach mamy do czynienia z samą autorką jako bohaterką, która mówi nam jak wygląda życie lesbijki z zespołem Aspergera. Dorota opisuje   swoje dzieciństwo, trudne relacje w rodzinie, przeprowadzki, których nie znosi i ciągłe próby zachowywania się tak jak wszyscy tego oczekują: Nie jestem chora na autyzm, bo to nie choroba. Jestem osobą nieneurotypową. To oznacza, że mój mózg działa trochę inaczej. Może się to wydawać pod wieloma względami nieznośne. Często czuje się zagubiona. Słabo rozumiem ludzi. Rozmowy z nimi traktuje jak wielki rebus z teleturnieju „Idź na całość”. Czasami udaje mi się wygrać, ale najczęściej nie. Zachowuje się dziwnie, chociaż wkładam dużo wysiłku w to, żeby robić wszystko, ...

  Przypominamy, że w Czytelni Ogólnej czytelnicy mogą korzystać z ACADEMIKI – Cyfrowej Wypożyczalni Publikacji Naukowych, która umożliwia korzystanie ze zbiorów cyfrowych Biblioteki Narodowej. Dostępnych jest około pół miliona publikacji ze wszystkich dziedzin nauki, w tym także tych, które są chronione prawami autorskimi. Zapraszamy wszystkich, którzy poszukują podręczników akademickich, monografii, czasopism naukowych czy konkretnych artykułów. Każdy, kto posiada naszą kartę biblioteczną, może zapisać się do Akademiki i korzystać z niej na miejscu w Czytelni Ogólnej, na dedykowanym do tego stanowisku internetowym. Serdecznie zapraszamy!

Kłamać jak z nut Czyli: mówić nieprawdę wprawnie, bez wahania. Uważa się, że kłamstwo kosztuje więcej wysiłku i jest wypowiadane z mniejszą potoczystością. Zakłada się, że do prawdy nam bliżej. Jeśli ktoś wykazuje się umiejętnością mówienia nieprawdy tak płynnie, jak prawdy, porównuje się go do śpiewaka czytającego sprawnie nuty. Tłumaczy się to jeszcze tym, że został najęty do kłamania. Te porównania pokazują chęć widzenia człowieka  jako z natury prawdomównego.   *Słownik frazeologiczny PWN z Bralczykiem, Jerzy Bralczyk  

  Marina umiera kilka razy. Najpierw kiedy w jej wypadku giną rodzice, drugi raz gdy dziewczynki z domu dziecka zabijają jej lalkę. Trzeci raz kiedy zaczyna się głodzić. I później, gdy w lalkę zaczynają się razem bawić… Nie myślcie sobie, że to zwykła historia nieszczęśliwego dziecka. To zupełnie nowy świat i nowy wymiar języka autora, którego do tej pory jeszcze nie znałam. Andres Barba tworzy dzieło wielowymiarowe, mroczne i wciągające. Pokazuje nam takie oblicze dzieci, o których na co dzień zapominamy. Wychowanki domu dziecka za sprawą nowo przybyłej Mariny zaczynają czuć coś więcej. Jednocześnie nienawidzą nowej za to, że przypomniała im o dojrzewaniu i kochają za to, że zaczęły czuć coś nowego. Marina zaburza ich sielankowy, dziecięcy świat beztroskiej zabawy i przypomina o drzemiącej pod skórą seksualności. Niepokój, pożądanie, fascynacja ale też brutalność i przemoc wkraczają w świat dziewcząt. Sama Marina staje się jednocześnie ich liderką w nocy, zaś ofiarą za dnia. W...

 

  Według Nowej encyklopedii powszechnej PWN, limeryk to żartobliwy utwór poetycki o charakterze okolicznościowej igraszki słownej, przesycony groteskowym, absurdalnym dowcipem. Najczęściej składa się z pięciu wersów o układzie rymów aabba . Pierwszy wers to zwykle prezentacja głównego bohatera i   miejsca akcji, w drugim rozwija się akcja, trzeci i czwarty zawiązują nowy rym, a piąty przynosi zabawne rozwiązanie opisywanej sytuacji.   Jeśli chodzi o naszych rodzimych mistrzów limeryków to zawsze będą nimi: Julian Tuwim,  Konstanty Ildefons Gałczyński, Maciej Słomczyński i oczywiście Wisława Szymborska .   Poniżej kilka limeryków Szymborskiej i Gałczyńskiego   „ Na przedmieściach żył Singapuru pewien słynny z przemówień guru. Lecz raz wyznał mi z płaczem: "Mam kłopoty z wołaczem i do szczura wciąż mówię: szczuru!"                                     ...

  PROSOPAGNOZJA ( prosopagnosia ), zaburzenie neurologiczne, charakteryzujące się niemożnością rozpoznawania twarzy ( prosopan znaczy twarz). W poważnych przypadkach może objawiać się niemożnością rozpoznawania własnej twarzy. W większości przypadków rozróżnienie płci, rasy, wieku i ekspresji emocji jest zachowane i, co interesujące, {pamięć utajona i} uczenie się utajone dotyczące twarzy są w normie. To zaburzenie jest związane z lezjami w dolnej części płata skroniowego, zwykle dwustronnymi, chociaż znane są przypadki, w których uszkodzenie jest ograniczone do prawej półkuli. *Słownik Psychologii, Arthur S. Reber & Emily S. Reber

  Kolejna, trzecia już część losów Ingrid z Barroy. Tym razem mamy do czynienia z piękną   powieścią drogi. Po niespełna roku od narodzin Kaji o ciemnych oczach, Ingrid postanawia opuścić wyspę i odnaleźć swojego Rosjanina - Aleksandra. Pakuje więc skórzaną walizkę, zakłada chustę do noszenia dziecka i wraz z córeczką wyrusza śladem ukochanego mężczyzny. Jej droga jest długa i trudna, a nie wszyscy ludzie, na których trafia są uprzejmi. Niektórzy nawet próbują ją oszukać lub nie mówią całej prawdy, bo choć wojna się już skończyła, nie chcą ujawniać   swojej przeszłości...   I tak podróżujemy z tą dzielną kobietą i jej niezwykle pogodną córeczką od domu do domu, od wskazówki do wskazówki, gdzie podział się Rosjanin z okaleczonymi rękami. Jeśli ktoś myśli, że po pokonaniu ponad 700 kilometrów z Ingrid, dowie się wszystkiego i dotrze wreszcie do celu, to może się rozczarować. Książka dla tych, którzy są cierpliwi i potrafią towarzyszyć bohaterom w ich codziennym m...

 

  Od 8 do 15 maja trwa Ogólnopolski Tydzień Bibliotek. W tym roku hasłem przewodnim jest: „ BIBLIOTEKA - ŚWIAT W JEDNYM MIEJSCU”.   Nasza biblioteka zaczęła świętować już od początku maja, a przygotowane atrakcje potrwają prawie do końca miesiąca. W tegorocznym programie nie zabraknie: Ø   Spotkań autorskich dla dzieci i dorosłych, Ø   Warsztatów, Ø   Konkursów, Ø   Gry terenowej, Ø   Wspólnego czytania Oraz Ø   Poranka z Działem Audiowizualnym Ø   Rozmowy o książce w ramach DKK Ø   Wykładu w ramach APC Ponad to zachęcamy do odwiedzenia dwóch bardzo ciekawych wystaw.  Szczegółowy pogram dostępny jest na stronie biblioteki.   Zapraszamy!

  Dzisiaj obchodzimy Międzynarodowy Dzień Bez Diety. Oczywiście pomyślałam sobie, z resztą jak pewnie wielu innych, że mogę dzisiaj jeść co i ile chcę bez jakichkolwiek wyrzutów sumienia. Jednak jak wczytałam się o co chodzi w tym dniu, okazało się że to Święto w duchu „body positivity”, czyli w dosłownym przekładzie „pozytywność ciała”. Chodzi o to żebyśmy sobie uświadomili, że istnieje bardzo wiele rodzajów sylwetek zarówno żeńskich, jak np.: cegła, dzwon, gruszka, jabłko, kolumna, klepsydra i in., jak i męskich np.: ołówek, gruszka, odwrócony trójkąt czy jabłko. Nie ważne jaką mamy sylwetkę, ważne abyśmy się dobrze czuli we własnym ciele.   Zauważyliście że nie promuje się już wychudzonych modelek, za to coraz częściej pokazuje się zdrowo wyglądające kobiety lub sportsmenki.     Jeśli jednak zależy nam na poprawie naszej figury, to po prostu zmieńmy nasze nawyki żywieniowe oraz zacznijmy się ruszać.

 

  Gitarowy Rekord Guinnessa we Wrocławiu to święto, które jest organizowane od 2003 roku. Aby pobić rekord, w jednym miejscu i czasie zgłoszeni gitarzyści muszą zagrać utwór Jimiego Hendrixa pt. „Hej Joe”. W pierwszej edycji wzięło udział 588 gitarzystów zaś w tegorocznej edycji aż 7676 uczestników. Przyznam, że byłam już na tej imprezie kiedyś, ale w tym roku jakoś inaczej ją odbierałam. Może dlatego wszyscy poczuli ulgę, że po dwóch latach izolacji mogli się znowu spotkać i zagrać na wrocławskim rynku.  Jednak rekord to nie wszystko, organizatorzy zadbali o to, żeby wszyscy świetnie się bawili więc były również warsztaty gitarowe, kino, mistrzowskie pokazy gry oraz liczne konkursy. Nie pozostaje nic innego tylko życzyć organizatorom w przyszłym roku jeszcze większej frekwencji a uczestnikom i turystom świetnej zabawy.

Dobrze poczytać jak wygląda to w praktyce. Mam nadzieję, że dla wielu doświadczenie hejtu jest jeszcze nieznane (i oby nigdy nie było!). Niemniej jednak, istnieje i może dotknąć każdego. Książka Moniki Sławeckiej to aż 16 wywiadów z osobami, których ten hej dotknął. Są wśród nich osoby znane jak np. Adam Bielecki czy Jerzy Owsiak, ale jest też matka zhejtowanej nastolatki, lekarz z oddziału covidowego czy były troll internetowy. Czytając te rozmowy aż trudno uwierzyć ile jadu jest w ludziach i jak łatwo wylewa się go będąc anonimowymi. Dowiemy się o manipulacji danymi, przeczytamy o dramatach jakie przeżywają zhejtowane osoby i otrzymamy garść rad, jak sobie z tym radzić. Lektura jak najbardziej aktualna i potrzebna. Serdecznie zapraszam.