niewypożyczalne

  Tym razem młodzieżówka, ale naprawdę warto po nią pójść do Działu dla dzieci i młodzieży. Nie znam się na literaturze młodzieżowej, ale kiedy przeglądam katalogi to odnoszę wrażenie, że znajdują się tam same romanse, fantastyka lub poradniki (mam ogromna nadzieję, że się mylę). W każdym razie, ta pozycja jest inna i jest świetna! Almonds to po angielsku migdały, które mały Yunjae zjada przy każdym posiłku, aby jego ciało migdałowate urosło. Bohater cierpi bowiem na aleksytymię – nie odczuwa i nie rozumie żadnych, w tym własnych, stanów emocjonalnych. Przyczyną tego zaburzenia są zbyt małe ciała migdałowate w jego głowie. Dlatego mama każe mu zjadać migdały, bo ma nadzieję, że od tego po prostu urosną te w głowie i jej syn będzie mógł normalnie funkcjonować. Nie łatwo jest nic nie czuć, zaburzona zostaje cała komunikacja,   brakuje empatii i zaangażowania. Matce trudno jest przekazać chłopcu czym są radość, miłość, smutek czy złość i jak je rozpoznawać u innych. Yunjae od małego n

  Jeśli ktoś z Was miałby ochotę poczytać coś na temat feminizmu to zachęcam do lektury June Hannam Feminizm . Jest to pozycja dość wyczerpująca temat, począwszy od wieku XVIII aż do początków XXI. Myślę, że lektura dała mi porządną dawkę wiedzy na temat czym feminizm jest, jakie były jego początki i w jaki sposób działały kobiety na całym świecie. Pozycja ukazuje zjawisko z wielu stron i perspektyw, zarówno jeśli chodzi o kraje, systemy polityczne i religie jak i osobiste odczucia kobiet. Ważniejsze pojęcia lub postaci są w książce wyodrębnione w ramkach w czym ułatwia lekturę. Po każdym rozdziale zamieszczona zostaje też wskazówka, co do dalszej literatury na dany temat. Książka opisuje dzieje feminizmu na całym świecie, skupiając się na krajach europejskich, niestety nie ma wśród nich wyszczególnionej Polski. Dlatego na końcu książki umieszczony został aneks, a w nim kalendarium dotyczące polskiego feminizmu. Polecam zainteresowanym.

 Zapraszam do lektury ostatniej części cyklu Roya Jacobsona pt.: Tylko matka (przypominam, że wciąż nie czytałam pierwszej i da się;)). Po długiej podróży przez Norwegię wracamy w końcu na Barrøy. Al. nie tylko Ingrid dobija do brzegu. Jej rodzina powiększa się wkrótce o małego chłopca Mathiasa, którego najpierw zostawia matka, później los zabiera mu ojca. Na wyspie życie zaczyna kręcić się wokół chłopaka i spraw oraz interesów jakie ze sobą przywiózł. Poza nim, znów na chwilę spotykamy się z wszystkimi bohaterami, którzy kiedykolwiek postawili nogę na Barrøy. O niektórych losach dowiadujemy się z listów, inne nigdy nie zostaną do końca odkryte. Książka mnie zasmuciła. Nie tylko przez wątki jakie się w niej pojawiły, ale za sprawą zakończenia i poczucia, że kończy się pewna era życia na Barrøy .Widmo elektryfikacji, nowego ładu po wojnie, wyjazdu dzieci do miasta, wszystko to sprawiło, że po prostu zrobiło mi się smutno.   Związałam się przez te trzy tomy z bohaterami, najbardziej z

  To z pewnością film, który będę polecać znajomym, bo jest świetny! Dawno nie wciągnął mnie tak żaden obraz. Akcja porywająca, gra aktorska na wielu poziomach znakomita, język dialogów aż do bólu szczery i surowy. Nie ma tu ani grama zbędnych elementów, wszystko jest tak jak powinno być, dlatego tak dobrze ogląda się ten film. Pokrótce, chodzi o to, że w pewnym miasteczku zgwałcono, a następnie spalono nastoletnią córkę Mildred Hayes. W momencie rozpoczęcia filmu od tej tragedii mija już kilka miesięcy, a lokalna policja nie wpadła na żaden trop w związku z tą zbrodnią i nadal nic nie robi. Mildred postanawia więc wziąć sprawy w swoje ręce i wynajmuje trzy bilbordy stojące na drodze do miasteczka, by umieścić na nich prowokacyjne pytania, uderzające bezpośrednio w policję i jej lokalnego szeryfa. Jej celem jest poniekąd zemsta na lokalnych władzach za opieszałość, lecz głównie szuka ona sprawiedliwości. O wszystkim dowiaduje się nie tylko bezpośrednio atakowany szeryf, lecz także je

Nie wywołał we mnie głębokich wzruszeń. Nie czytam tego jako filmu o ludziach których dotknął kryzys i muszą teraz pracować dorywczo, mimo podeszłego wieku, by mieć za coś żyć. To oczywista prawda, którą znam już po lekturze książki Jessiki Burde o tym samym tytule. Wiem, że bohaterowie mimo poczucia wolności i decyzyjności o własnym życiu, nie wybrali koczowniczego trybu życia dla przyjemności. To była konieczność, dramatyczny wybór między bezdomnością, a życiem w kamperze. Wiem, że pracują ponad siły, że zażywają przerażające ilości tabletek, by tylko wytrzymać kolejna dniówkę w Amazonie. Wiem, że całe życie pracowali, a kiedy już mogliby odpocząć, muszą walczyć o przetrwanie. To przykre i nieraz wstrząsające fakty, które zachodzą tu, dziś, w bogatym wydawałoby się kraju.   Mimo wszystko oglądając to dzieło, zwróciłam uwagę na coś zupełnie innego. Dla mnie ten film był ogromną metaforą ludzkiego życia jako wędrówki. Życie to ciągłe   przemieszczanie się, poznawanie ludzi i   rozsta

Albo ja czegoś nie załapałam albo ten film był po prostu banalny. Pomijam fakt, że akcja rozwijała się bardzo powoli i kiedy już w końcu się rozwinęła, toczyła się tak przewidywalnie i prosto, że w końcu zaczęłam podejrzewać, że to specjalny zabieg reżysera. Gra aktorska też niespecjalnie mnie zachwyciła, dialogi, owszem zabawne. Film jest właściwie sztuką o sztuce, dialogiem o nowoczesności i klasyce, czemu służą wstawki z czarno-białego kina oddające umiłowanie głównego bohatera do klasyki. Pojawiają się wielkie nazwiska takie jak Federico Fellini, Dostojewski, Czechow czy Bergman w kontrze do wszystkiego co nowe i gorsze. Główny bohater to gburowaty Mort Rifkin, który wraz z żoną przyjeżdżają na festiwal filmowy w San Sebastian. On, akademicki wykładowca historii filmu i niespełniony pisarz, wciąż krytykuje współczesne kino i wraca myślami do ulubionych klasyków w dziedzinie filmu i literatury. Ona, dużo młodsza od męża, specjalistka od PR opiekuje się na festiwalu wschodząca gwia

  Już we wrześniu wracamy z nowymi spotkaniami w DKK. Zaczynamy od rozchwytywanej ostatnio powieści Gdzie śpiewają raki . Wszystkich chętnych już teraz zapraszamy do lektury! W przypadku chwilowego braku egzemplarzy w bibliotece, można skorzystać z dostępnej darmowej aplikacji Empik GO.  

 CZEKOLADA  Ponieważ obchodzimy dzisiaj  Światowy Dzień Czekolady, (a chyba nie ma osób, które nie lubią tego smakołyku) to chciałybyśmy wspomnieć kilka słów o książce  pt. " Złota księga czekolady" w której jest ponad  300 przepisów na pychotki z czekolady takie jak : Krążki z orzechami i białą czekoladą, Ciastka czekoladowe z wiórkami kokosowymi, Brownie z brązowym cukrem i orzechami laskowymi, Słodkie bułeczki czekoladowe, Sorbet czekoladowy, Czekoladowe fettuccine z masłem, szałwią i mozzarellą czy Chłodzony krem czekoladowo-kokosowy i inne. Jeśli zainteresowały kogoś przepisy na te łakocie to zapraszamy do Czytelni.

Drogie Panie!  Przedstawiamy odkrycie z fili nr 8 w Miliardowicach : Piękno bez konserwantów. Sekrety urody naszych prababek autorstwa Aleksandry Zaprutko-Janickiej. Pozycja niesamowita!  Ileż tu świetnych przepisów na kremy i maseczki, pomysłów na barwienie brwi i rzęs oraz porad dotyczących dbania o ciało (aparat ssący na opadający biust najlepszy, chociaż szablon do malowania ust równie pomocny).  Jeśli chcecie dowiedzieć się jak pielęgnować swoje ciała w sposób naturalny i naprawdę pomysłowy koniecznie przeczytajcie te porady! Gorąco polecamy! Książka uraczy Was nie tylko sporą dawką wiedzy ale i humoru ;)

 Zapraszamy do Letniej Czytelni! Codziennie inne atrakcje ;)

  Green book Chciałabym zachęcić wszystkich do obejrzenia fantastycznego filmu w reżyserii  Petera Farrelly’ego,  pt. „Green Book”. Przedstawiona fabuła opowiada opartą na faktach, osadzoną w latach 60-tych XX w., historię pianisty  Dona Shirley'a  oraz jego kierowcy i ochroniarza – Tony’ego Vallelongi , a właściwie ich trudnej, a zarazem niezwykłej przyjaźni, która trwała aż do ich śmierci. Tytułowy Green Book to poradnik dla Afroamerykanów podróżujących po południowych stanach  USA ,  autorstwa Victora Hugo Greena, który podpowiada,   gdzie bezpiecznie można się zatrzymywać podczas podróży. Ale o czym właściwie jest sam film.   Otóż niejaki Dr Donald   Shirley, genialny pianista( w tej roli Ali Mahershala) zatrudnia jako swego kierowcę, prawdziwego włoskiego twardziela Tony'ego Vallelonge ( granego przez Viggo Mortensena). Doktor jest bogaty, a Antony biedny.   Pierwszy jest wytwornym erudytą z tłumem adoratorów oklaskujących jego talent muzyczny. Drugi idzie przez

  Na ostatnim DKK rozmawialiśmy o książce Wierzyliśmy jak nikt. Wszystkim uczestnikom pozycja bardzo się podobała. Dla tych, którzy nie czytali opowiem w skrócie, że jest to opowieść o środowisku głównie męskiego homoseksualizmu lat 80- tych w Chicago. O swoich przyjaciołach dalszych i bliższych opowiada nam Yale Tishman, dyrektor galerii sztuki. Trafia on na niezwykła kolekcję szkiców i obrazów z lat 20, którą chce umieścić na wystawie. Jego kariera nabiera rozpędu jednak odnoszone sukcesy nie idą w parze z życiem prywatnym. Wszyscy, których Yale kochał po kolei umierają na AIDS. W pewnym momencie spośród szerokiego grona przyjaciół zostaje mu tylko Fiona. To ona zresztą jest spoiwem rozgrywającej się równorzędnie w powieści historii, dziejącej się 30 lat później we Francji. Fiona wyrusza tam na poszukiwania swojej córki. Zatrzymuje się u przyjaciela z dawnych lat chicagowskich – fotografa, który uwiecznił epidemię AIDS z lat 80. Losy Yale i Fiony przeplatają się w powieści naprz