niewypożyczalne

  Tytułowy Baldur to mieszkający w Reykjaviku rozwodnik i ojciec nastoletniej córki. Z zawodu jest dziennikarzem, któremu ostatnio nie najlepiej się wiedzie, ale jakoś dotychczas dawał sobie radę. Wszystko zmienia się w momencie gdy publikuje w sieci nagranie z wydarzenia, którego był świadkiem. Od tego momentu życie wywraca mu się do góry nogami. Okazuje się bowiem, że wracają do niego dotychczas głęboko ukryte wspomnienia z końca lat 90-tych związane z Polską, a właściwie ze wsią Strugi położoną nieopodal polsko-słowackiej granicy. Niestety na skutek tragedii, do której wówczas doszło Baldur i jego rodzina mogą znaleźć się w ogromnym niebezpieczeństwie….   Berenika Lenard i Piotr Mikołajczak stworzyli bardzo ciekawy thriller psychologiczny w którym zawarte jest wszystko czym charakteryzuję się ten gatunek. Ciekawe portrety psychologiczne, skomplikowane relacje między bohaterami, wychodzące na jaw mroczne tajemnice, a wszystko osadzone w dwóch liniach czasowych oraz dwóch krajach Isl

  Zwie­je wio­sen­ne, wie­wy roz­lew­ne, Śpiew­ne, nie­pew­ne nad niwą wio­ną, Za­wia­ły sen­ne, dziw­ne i rzew­ne Ja­kąś śpie­wan­ką, daw­no nu­co­ną. Dźwięcz­ne, da­le­kie piosn­ki roz­dzwon­ne, Płon­ne cze­ka­nia, na­dzie­je zmien­ne, Ci­che, upoj­ne, nie­win­ne, won­ne, Wie­wy nad niwą, zwie­je wio­sen­ne! Śnie­nie się wio­śni... Ser­ce dzie­cin­ne Ta­kie spo­koj­ne, czu­łe, bez­bron­ne Wio­sna... I zwie­je wio­ną nie­win­ne, Dziw­ne, roz­wiew­ne, sen­ne i won­ne.   *źródło: https://poezja.org/wz/Julian_Tuwim/35208/Wiew

 Książka tak naprawdę nie była wielkim zaskoczeniem. O wielu rzeczach już wiedziałam z prasy i od znajomych nauczycieli oraz od uczniów. Poza tym, mam dziecko w wieku szkolnym, więc jestem w miarę na bieżąco. Na pewno nie jest to książka optymistyczna i pokrzepiająca. Nasze szkolnictwo po prostu leży i to na wielu polach. W rozmowach z nauczycielami wyłaniają się podobne problemy: nierówne zarobki, łapanie etatów w kilku szkołach, brak szacunku dla nauczycieli ze strony uczniów i rodziców (państwa), różnice pracy w szkole prywatnej, a publicznej, konflikty między pracownikami oświaty, a do tego zła podstawa programowa i trudne dzieciaki.  W tych rozmowach usłyszymy różne historie: o dobrych i złych nauczycielach, o wielkich ambicjach i poczuciu misji i o wypaleniu zawodowym i zmianie profesji. Właściwie czytając tą lekturę można dojść do wniosku, że charakter tych problemów jest podobny w wielu zakładach pracy: braki kadrowe, słabe płace, konflikty interpersonalne czy zły odbiór społec

  Chciałabym Wam opowiedzieć o książce, która cóż tu dużo mówić wbiła mnie w fotel. Tym bardziej, że jest to pozycja, która ma zaledwie 142 strony. „Dziewczyna z konbini”, bo o niej mowa, to w największym skrócie opowieść o wykluczeniu, samotności i inności bohaterki i osób jej podobnych w „harmonijnym” japońskim społeczeństwie. Poznajemy zatem Keiko, trzydziestosześcioletnią kobietę, która od osiemnastu lat pracuje w konbini, czyli w całodobowym sklepie wielobranżowym. Właściwie nie byłoby w tym nic dziwnego, gdyby nie to, że jest to praca dorywcza. Niestety niestosowna dla dojrzałej kobiety, przynajmniej według przyjętych japońskich norm społecznych, które pracę dorywczą przewidują tylko dla studentów lub imigrantów.   Cała reszta społeczeństwa powinna pracować na normalnym etacie lub założyć rodzinę. Tylko wówczas staje się przydatna dla państwa. Keiko natomiast łamie wszystkie te normy. Nie zależy jej na świetnie płatnej pracy, ani na małżeństwie i dzieciach. Kobieta chce żyć p

Kochane Panie pamiętajmy, że jesteśmy niezwykle silne i jak chcemy to potrafimy wszystko! Kobieta jest organizmem ultradoskonałym. Potrafi się regenerować po ekstremalnie ciężkich doświadczeniach. Przetrwa wszystko. K. Nosowska Ps. poniżej specjalnie dla Nas Helen Reddy i "I'AM WOMAN" https://youtu.be/g2GupHjvDMI?si=oEgk62BTyCpGWwUA