niewypożyczalne

  UWAGA! POMOC DLA OBYWATELI UKRAINY!   Burmistrz Czechowic-Dziedzic informuje, że od poniedziałku 28 lutego rusza akcja zbierania darów. Artykuły pierwszej potrzeby, odzież, żywność itp. będzie można przynosić w godzinach od 15.00 do 19.00, od poniedziałku do piątku – do punktu mieszczącego się w budynku Miejskiej Biblioteki Publicznej, przy ul. Ignacego Paderewskiego 3 w Czechowicach-Dziedzicach. Prosimy o dostarczanie aktualnie najbardziej potrzebnych rzeczy, znajdujących się w stanie pozwalającym na dalsze użycie. Szczegółowe informacje na stronie naszej Biblioteki lub na stronie Urzędu Miasta.

 

W obliczu bezsensownego ataku na naszych wschodnich sąsiadów, przypomniałam sobie o Imperium Ryszarda Kapuścińskiego. Jest tam cały rozdział tylko o Ukrainie, ale ja chciałabym przytoczyć fragment, w którym autor opisuje przyjazd do Kijowa końcem stycznia 1990 roku. Panuje tam wtedy ogólne podekscytowanie związane z akcją utworzenia 500 kilometrowego łańcucha rąk, podanych sobie przez setki tysięcy ludzi na cześć ogłoszenia krótkotrwałej niepodległości Ukrainy w 1918 roku. Ukraińcy od dawna chcieli stać się państwem niepodległym i udało im się to osiągnąć 24 sierpnia 1991 roku ogłaszając również że jest to państwo niepodzielne i nietykalne. Kapuściński pisze także o szybkiej reakcji Rosjan: Nagle prowadzący sesję deputowany Łaputin, przerywa obrady i mówi nerwowym głosem: Towarzysze, są wydarzenia w Kijowie. Musi tam natychmiast lecieć delegacja Rady Najwyższej Rosji i ZSRR !. [1] Autor przytacza również słowa polskiego historyka J. Wąsowicza  Bez Ukrainy-Moskwa zostaje zepchnięt

  Książkę otwiera scena wniesienia ciała Marianny, owiniętego w niebiesko-żółtą flagę. W środku, opowieść o losach czterech kobiet reprezentujących cztery pokolenia. Wszystkie mieszkają na Ukrainie i wszystkie coś dla niej poświęcają. Najstarszej - Prababce Stanisławie wojna w 1937 w Leningradzie zabiera męża i jednocześnie ojca Aby. Wiele lat później Prababka zabiera jej nadzieję na karierę malarską i wyjazd do Polski, szantażując ją wspomnieniami z czasów, kiedy oddawała jej swój chleb by przeżyła. W kolejnym konflikcie pokoleń to Aba zabrania swojej córce kariery solistki. Tym razem   jednak Mama Marianna stawia na swoim. Będąc już śpiewaczką operową, poświęca się sprawom Ukrainy, przez co zaniedbuje i porzuca wszystko co kocha: wpierw córkę, później kochanka, a na końcu karierę. Powieść kończy się, kiedy główna bohaterka, ostatnia przedstawicielka rodziny, idzie na Majdan. W powieści nie tylko śledzimy losy bohaterek ale przypatrujemy się tez pięknu Lwowa, jego zabytkom, kamienic

 

  Jesteśmy po kolejnym spotkaniu w Dyskusyjnym Klubie Książki (DKK) Drugie Dno. Tym razem przedmiotem naszych rozmów była książka Chiny 5.0. Jak powstaje cyfrowa dyktatura Kai Strittmattera oraz nawiązujący do niej Rok 1984 Georga Orwella, aczkolwiek wydaje nam się iż to Chiny 5.0… są   realizacją wizji Orwella: ·          wszechobecna propaganda ·          cenzura Internetu ·          wymazywanie i zmienianie przeszłości według potrzeb ·          usuwanie niewygodnych ludzi ·          publiczne wyznawanie win i skrucha ·          życie w strachu i niepewności ·          całodobowa kontrola obywateli… Tak to się dzieje naprawdę, to się dzieje dzisiaj i to nie jest fikcja. Wizja Orwella spełnia się na naszych oczach. Zapraszamy do lektury, wszystkich tych, którzy nie przeczytali jeszcze o świecie, w którym CYFROWY WIELKI BRAT wie o Tobie wszystko.

  Jeszcze chyba nigdy   żadna książka nie wstrząsnęła mną tak jak reportaż Joanny Gierak-Onoszko. Wysłuchałam go w postaci audiobooka i muszę przyznać, że każde   kolejne słowo lektora bolało mnie i przytłaczało. Książka jest reportażem o tym co działo się w Kanadzie z rdzennymi mieszkańcami tego kraju. Pisze o dzieciach, które odbierano i zamykano w szkołach z internatem, najczęściej prowadzonych przez katolickich duchownych. To jak je tam maltretowano psychicznie i fizycznie jest trudne do wyobrażenia,     a nawet do uwierzenia, że dorośli ludzie mogą wymyślić i stosować tak okrutne praktyki na dzieciach. To przerażające świadectwo niszczenia całych pokoleń rdzennych mieszkańców Kanady. Joanna Gierak-Onoszko rozmawiała z tzw . ocaleńcami jak nazywa się osoby, które przeżyły te szkoły. Ich historie wywołują gęsią skórkę na całym ciele, bezczelność oprawców, nieudolne prawo i wciąż nie ukarani winni – nie mieści się wprost w głowie. Nie dziwi mnie fakt, że reportaż otrzymał wiele

  Europejski Dzień Ofiar Przestępstw   W 1988 roku Parlament Europejski wyznaczył 22 lutego jako Europejski Dzień Ofiar (ang. European Victims Day ). W Polsce święto obchodzone jest od 2003 roku, na mocy ustawy Sejmu RP z dnia 12 lutego   celem monitorowania sytuacji ofiar  przestępstw  oraz działań na rzecz poprawy ich położenia . W Polsce cyklicznie co roku od 22 lutego rozpoczyna się  Tydzień Pomocy Ofiarom  Przestępstw, którego jednym z głównych organizatorów jest  Ministerstwo Sprawiedliwości . W ramach tej akcji osoby poszkodowane mogą bezpłatnie zasięgać porad i pomocy prawnej w wyznaczonych lokalizacjach (lista jest publikowana na stronach MS) na terenie całej  Polski .   * Źródło, Wikipedia https://www.funduszsprawiedliwosci.gov.pl https://www.gov.pl/web/prokuratura-krajowa/wykaz-osrodkow-pomocy-dla-osob-pokrzywdzonych-przestepstwem

 

  Przykro mi, że bez ustanku Wiatr mną jak piórkiem pomiata. Nie wiem, czy jestem z tego, czy z tamtego świata. Gdzie się przybliżam, zaraz wiatr oddali. Pędzi w górę, w dół, z ukosa: Tak pośród pierzchliwej fali Wieczną przelatując drogę, Ani wzbić się pod niebiosa, Ani ziemi dotknąć nie mogę. [1] [1] M ickiewicz A., Dziady cz. II, IV i I,   Warszawa: Czytelnik 1973, s. 34.

  Z okazji Dnia Kota przygotowałam kilka przysłów związanych z tym czworonogiem. Niektóre są mi znane, kilku używa się w moim domu, ale są też i takie, których do tej pory nigdy nie słyszałam. Gdy kot trawę je, będzie deszcz. Kot się myje, będzie deszcz. Iść kocią łapką czyli ostrożnie. Już nam też kot zdechnie, bo rzadki gość przybył. Kot się myje, będą goście. Kocie przygrzanie , tzn. obić pięścią. Kot jajka nie zniesie – o rzeczy niemożliwej. Kot jeszcze na ognisku , czyli do obiadu jeszcze daleko. Kota paść – siedzieć w areszcie. Kotek odmawia pacierze , tzn. mruczy. Łów sobie, kotku , tzn. pracuj na siebie. Ma kotki w głowie – jest pomylony, zwariowany. Zjadłaby go kotka przez noc , tzn. bardzo chudy.   Przysłowia wybrałam z Nowej Księgi Przysłów i wyrażeń przysłowiowych polskich pod kierunkiem Juliana Krzyżanowskiego, Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1970, s. 161-171.

Wilkołak po Wampirze i Zombie to trzecia część cyklu gliwickiego z detektywem Dawidem Wolskim. Książka zaczyna się dosyć mrocznie i smutno, bo od pogrzebu znanego adwokata, mecenasa Wolskiego i to właśnie na cmentarzu syn zmarłego, detektyw Dawid Wolski, pośród zebranych dostrzega swoją dawną miłość Igę. Nie byłoby w tym nic szczególnego, gdyby nie to, że Iga nie żyje już od blisko dziesięciu lat. Oczywiście nikt mu nie wierzy a tymczasem dziewczyna znowu znika. Dawid za wszelką cenę postanawia dowiedzieć się co tak naprawdę stało się z jego ukochaną, bo tego, że Iga żyje jest już teraz absolutnie pewien. I tak oto historia się zaczyna. Wilkołaka czyta się świetnie, po każdym przeczytanym rozdziale chcemy wiedzieć co będzie dalej i jak to u Chmielarza nic nie jest tak oczywiste jakby się mogło wydawać a zakończenie absolutnie nieprzewidywalne.  Wojciech Chmielarz posiada niezwykłą umiejętność kreowania portretów psychologicznych bohaterów bez względu na to czy jest to thriller psyc

  Z okazji Międzynarodowego Dnia Listonoszy i Doręczycieli Przesyłek, przy pomocy słowników etymologicznych wyjaśnimy sobie słowa list i listonosz. List – wiadomość pisemna skierowana do osoby, instytucji. Wyraz rodzimy, ogólnosłowiański. [1] Słowo to w języku polskim pojawia się już w XIV wieku w podstawowym znaczeniu jako liść , a   także w znaczeniu czegoś płaskiego i cienkiego o kształcie liścia , czyli pismo, dokument. Słowo rozszerza zakres znaczeniowy w późniejszych wiekach na kartkę papieru, książkę; stronę; cienką warstwę, blaszkę, arkusz . Pojawiają się też połączenia wyrazowe takie jak list gończy, list żelazny, list otwarty czy listy uwierzytelniające . Rodzina wyrazowa związana z listem to liścik, listowny, listopad oraz słowo listowy , które, co ciekawe, od wieku XIX byoł w użyciu rzeczownikowym jako roznoszący listy, listonosz. Listowy jest zatem rodzimym słowem określającym człowieka roznoszącego listy, korespondencję . Słowo listonosz zaś   jest kalką niem

 Tym razem proponuje Wam film Złodziejaszki w reżyserii Hirokazu Koreeda z 2018roku (na świecie). Jest to dramat opowiadający o pięcioosobowej rodzinie Shibata, która utrzymuje się z renty babci Hatsue, z dorywczych prac pozostałych dorosłych członków rodziny oraz drobnych kradzieży, dokonywanych przez wszystkich bohaterów. Na rodzinę prócz wymienionej nestorki składa się małżeństwo Osamu i Nobuyo, wnuczka babci Aki i chłopiec Shota. Wszyscy żyją spokojnie, choć skromnie pod jednym dachem, aż do chwili przygarnięcia małej dziewczynki Yuri, znalezionej na balkonie zimową nocą. Od tej pory więzy miedzy członkami rodziny jeszcze bardziej się zacieśnią, ale też powoli będą się odsłaniać skomplikowane i mroczne relacje między nimi. Oglądając film możemy być zachwyceni troską jaką okazują sobie nawzajem bliscy, ich dobrocią i współczuciem dla małej Yuri. Wszystko wydaję się być piękne i choć wiemy, że nikt tu nie jest uczciwy i nawet babcia kradnie, to wybaczamy im to i lubimy ich nadal. Ocz

  Niepewność Gdy cię nie wi­dzę, nie wzdy­cham, nie pła­czę, Nie tra­cę zmy­słów, kie­dy cię zo­ba­czę; Jed­nak­że gdy cię dłu­go nie oglą­dam Cze­goś mi brak­nie, ko­goś wi­dzieć żą­dam I tę­sk­niąc so­bie za­da­ję py­ta­nie: Czy to jest przy­jaźń? czy to jest ko­cha­nie? Gdy z oczu znik­niesz, nie mogę ni razu W my­śli two­je­go od­no­wić ob­ra­zu; Jed­nak­że nie­raz czu­ję mimo chę­ci, Że on jest za­wsze bli­sko mej pa­mię­ci. I zno­wu so­bie po­wta­rzam py­ta­nie: Czy to jest przy­jaźń? czy to jest ko­cha­nie? Cier­pia­łem nie­raz, nie my­śla­łem wca­le, Abym przed tobą szedł wy­le­wać żale; Idąc bez celu, nie pil­nu­jąc dro­gi, Sam nie poj­mu­ję, jak w twe zaj­dę pro­gi; I wcho­dząc so­bie za­da­ję py­ta­nie: Co tu mię wio­dło? przy­jaźń czy ko­cha­nie? Dla twe­go zdro­wia ży­cia bym nie ską­pił, Po twą spo­koj­ność do pie­kieł bym zstą­pił; Choć śmia­łej żą­dzy nie ma w ser­cu mo­jem, Bym był dla cie­bie zdro­wiem i po­ko­jem. I zno­wu so­bie po­wta­rzam p

 

  Herma   w antycznej architekturze słup, zwykle poszerzający się ku górze, zwieńczony brodatą głową lub popiersiem, początkowo, jak się sądzi, przedstawiający greckiego boga Hermesa (rzym. Merkurego). Hermy ustawiano na rogach ulic w Atenach i poza miastem jako kamienie milowe. W kompozycjach Poussina i Rubensa ukazujących bachanalia hermy otrzymały symbol falliczny.   *Sarah Carr-Gomm – SŁOWNIK SYMBOLI W SZTUCE motywy, mity, legendy w malarstwie i rzeźbie

 

Wiem, że niektórym może się to wydać straszne, może dziwne, ale od czasu do czasu lubię poczytać książki na temat śmierci i wszystkiego co się z tym wiąże. Wynika to poniekąd z ciekawości, poniekąd z chęci oswojenia tematu. Pierwszą książką, która zwróciła moją uwagę były Nekrosytuacje. Perełki z życia grabarza Guillaume Bailly. Francuskie dzieło, składające się z krótkich opisów wydarzeń, które przytrafiają się grabarzom. Lektura, która otworzyła mi oczy na temat tego zawodu w ogóle.   Poza barwnymi opisami, tekst przeplatany jest krótkimi historyjkami w ramkach, które uświadamiają nam mity, żarty i ciekawostki na temat zawodu grabarza. Książkę bardzo szybko i przyjemnie się czyta. Nie przygnębia, nie ciąży tematem. Idąc za ciosem, zmówiłam sobie  Rozmowy na trzech grabarzy i jedną śmierć Tomasza Kowalskiego. Niestety ta pozycja mnie rozczarowała. Tym razem mamy do czynienia z trzema grabarzami: Tomaszem, Ryśkiem i Młodym, którzy pracują na cmentarzu w Ponurej. Odwiedza ich Śmierć

  Nie czytuje kryminałów poza jedną autorką - Agathą Christie. Najpierw sięgnęłam po I nie było już nikogo , później po Noc w Bibliotece , a następnie po jej Autobiografię . Wszystko czytało się rewelacyjnie, włącznie z życiorysem, który wprost pochłonęłam. Po książkach przyszedł czas na filmy i tu wygrały te, w których gra Geraldine McEwan. Postać jaką stworzyła w Zatrutym piórze jest tak świetna, że na razie wypożyczam w Dziale Audio ekranizację powieści tylko z nią jako panną Marple. Co do wspomnianego filmu Zatrute pióro, jego akcja toczy się w małym miasteczku Lymstock, do którego na rekonwalescencję Joanna Burton zabiera swojego brata Jerrego. Uległ on wypadkowi motocyklowemu i   teraz potrzeba mu spokoju by do siebie doszedł. Miasteczko wydaje się być miejscem wprost idealnym do wycieszenia i ukojenia nerwów. Życie toczy się tutaj spokojnie, monotonnie, wręcz nudno…aż do chwili kiedy mieszkańcy dowiadują się o samobójstwie pani Symmington. Od tego momentu zaczyna się robić

  Przechodząc dziś między regałami, zupełnie nie wiem dlaczego zwróciłam uwagę na tytuł „Jeden dzień” i tak pomyślałam jakie to dziwne, a za razem niezwykłe; jeden dzień, jedna chwila, jedno słowo, jeden gest, jedna decyzja i całkowicie zmienia się nasze życie. Zastanawialiście się może co by było gdybyście się kiedyś zdecydowali pojechać tą a nie inną trasą, wejść przypadkowo do innego pub’u niż mieliście a może nie spojrzeliście zawczasu pod nogi i pośliznęliście się na skórce od banana. Tak naprawdę nikt się nad tym nie zastanawia , ponieważ większość decyzji podejmujemy w ułamku sekundy. A co by było gdyby Stalin zamiast dyktatorem zostałby duchownym a Hitler sławnym malarzem. A jakby tak 11 września wszyscy zamachowcy się czymś zatruli i nie wychodzili z toalety przez kilka godzin, albo Tyscy licealiści 28 stycznia rozgrzaliby się herbatką z prądem tak konkretnie, że nie byliby w stanie wyjść w góry. Jaki zatem byłby nasz świat gdyby ta fantastyka o której pisałam, miała miejsce.

 

  Dzisiaj jest DZIEŃ POZYTYWNEGO MYŚLENIA ,  więc pomyślałam, że idealnym na tę okazję będzie „ Poradnik p ozytywnego myślenia” Matthew Quick’a, na podstawie którego powstał film o tym samym tytule. Wyreżyserował go David O. Russell, a w role głównych bohaterów wcielili się Bradley Cooper i Jennifer Lawrence. Jeśli jesteście ciekawi jak można  sobie poradzić z chorobą psychiczną, bądź mówiąc ogólnie, problemami psychicznymi, zwłaszcza po przeżyciu jakiejś traumy to zachęcam do lektury książki lub obejrzenia filmu.