NOCE ZARAZY, ORHAN PAMUK

Kwarantanna, izolacja, dezynfekcja, dystans, zakaz wychodzenia z domów, unikanie kontaktów… . Niestety brzmi znajomo, ale nie jest to książka o koronawirusie. Orhan Pamuk przenosi nas do początków XX wieku, byśmy się przyjrzeli epidemii dżumy.

Przybijamy więc z sułtanką Pakize i jej świeżo poślubionym mężem, doktorem Nurim, na maleńką wysepkę Minger, na której od niedawna zaczyna rozprzestrzeniać się zaraza. Doktor, w wyniku zbiegu wielu okoliczności, został na nią skierowany by pomóc w opanowaniu epidemii. Nowożeńcy posłuszni sułtanowi Abdülhamidowi II wypełniają rozkaz i wkrótce schodzą na osmańską ziemię.

Od pierwszych dni pobytu na Mingerze, oboje zakochują się w tej wysepce. Skalista ziemia o bujnej roślinności, przepełniona wesołym gwarem żyjących razem Turków i Greków, uroczymi, wąskimi uliczkami i nieustannym szumem fal, porywa ich serca. W dodatku doktor Nuri po zaznajomieniu się z walim Sami Paszą i z resztą urzędników oraz z lekarzami, jest przekonany o szybkim opanowaniu zarazy. Niestety z dnia na dzień jego optymizm pryska, kiedy przekonuje się jak trudno w tej małej społeczności wprowadzać właściwe zalecenia. Dżuma rośnie w siłę, w przeciwieństwie do osmańskiej władzy, która z dnia na dzień traci resztki posłuchu. Wybuchają bunty, raz po raz dochodzi do obalenia władzy, zbiegają więźniowie, uciekają żołnierze. Intrygi, egoistyczne pobudki, wymuszane torturami tajemnice - to tylko namiastka tego, co dzieje się w tej ogromnej powieści.

Jeśli tylko przeczytacie 750 stron tej przepełnionej opisami powieści, wówczas nie tylko będziecie mogli porównać sposoby radzenia sobie z zarazą i życia w czasie jej trwania, ale odkryjecie też wiele aspektów tureckiej kultury.

Wytrwałych zapraszam do lektury!