WISZĄCA MAŁPA, JULIUSZ MACHULSKI

-

 

Przeczytałam, a właściwie przesłuchałam (głos Maćka Stuhra) ostatnio komedię kryminalną pt. „Wisząca małpa”, której autorem jest reżyser i scenarzysta Juliusz Machulski 

Na wstępie pozwolę sobie przytoczyć opis wydawcy w celu krótkiego nakreślenia początku całej historii, a więc;

„Jeremi Felicki właśnie zaczął pracę jako kierowca w II Departamencie MSW. W niedzielę 13 sierpnia 1961 roku zawozi ministerialną delegację do siedliska Gadastruga na Kaszubach. Tam pułkownik Henke i major Poletyło mają wręczyć Order Budowniczych PRL towarzyszowi Karolowi Podkalickiemu, który właśnie kończy 50 lat. Gospodarza nie można jednak nigdzie znaleźć. Wkrótce obsługa siedliska odkrywa jego zwłoki w schronie przeciwatomowym, a obok… powieszoną małpę. Zagadkę morderstwa mogą wyjaśnić taśmy z podsłuchu…”

Ponieważ II Departament to kontrwywiad w PRL-u, to zanosi się nie tylko na kryminał ale i historię szpiegowską. A z uwagi na to, że jest to czas zimnej wojny napięcie między wschodem i zachodem powinno być mocno wyczuwalne. No właśnie powinno, ale nie jest ponieważ Machulski owe relacje głównie w odniesieniu do „ sąsiadów ze wschodu” pokazuje w sposób typowy dla siebie, czyli satyryczny.

Tak więc słuchając komicznych zeznań świadków pojawiają się pełne śmieszności, znakomicie zobrazowane postaci zarówno wysoko postawionych dygnitarzy partyjnych jak i działających w PRL-u służb. Zaś wymiany zdań między Henke i Poletyłom, między majorem i Felickim oraz między innymi bohaterami powodowały, że uśmiech nie schodził mi z twarzy, z resztą podobnie jak podczas zdawania raportu ministrowi przez pułkownika. A już to, co nagrane jest na taśmach z podsłuchu niekiedy jest tak kuriozalne, że nie sposób się nie śmiać. Otóż jeden z bohaterów tych nagrań twierdzi, że to dzięki niemu Gagarin poleciał w kosmos, inny uważa, że to przez niego wybuchło powstanie warszawskie trzeci zaś, że to on przyczynił się do wybudowania muru berlińskiego, natomiast czwarty, to nie kto inny jak autor piosenki „Dziewczyna z Ipanemy” (The Girl of Ipanema). Po prostu jak to za komuny sami wyjątkowi towarzysze, nieważne czy tępi czy nie byle wierni partii i przyjaźni polsko-radzieckiej.

Podsumowując, uważam debiut Juliusza Machulskiego za bardzo udany, zwłaszcza, że dzięki zgrabnej konstrukcji komedii kryminalno-szpiegowskiej mogłabym sobie spokojnie zamykając oczy odtworzyć to jak film.

Jeśli chcecie się rozluźnić i pośmiać zwłaszcza na urlopie, to ta pozycja powinna Wam się spodobać.

Polecam!

 


Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

LEKCJE CHEMII, BONNIE GARMUS

-
Obraz
  Przyznam, że jak po raz pierwszy sięgnęłam po” Lekcje chemii”, to poczułam lekkie rozczarowanie. Nie polubiłam się wówczas z główną bohaterką, odłożyłam więc książkę raczej z myślą, że to nie dla mnie. Po jakimś czasie ponownie się na nią natknęłam, ale tym razem pomyślałam, że dam jej drugą szansę. Och, jak dobrze, że to zrobiłam (jednak nie ma się co sugerować początkami). Wspomniana wcześniej główna bohaterka to Elizabeth Zott, zdolna chemiczka, jedyna kobieta chemik w zdominowanym przez mężczyzn Instytucie Badawczym Hastings , pracująca tam w połowie lat 50-tych. Jak łatwo się domyślić koledzy nie poważają swojej koleżanki, zwłaszcza że przewyższa ich inteligencją. Jedynym mężczyznom, z którym Elizabeth może konkurować jest Calvin Evans, samotny geniusz. I to właśnie tę dwójkę połączy prawdziwa chemia. Młodych, zdolnych i zakochanych ludzi, tuż przed ogłoszeniem przełomu w badaniach rozdziela nagła śmierć Evansa. Niestety wszelkie wspólne plany legły gruzach, a żeby tego by...
Czytaj dalej »

KOŁATANIE, ARTUR ŻAK

-
Obraz
Kołatanie Artura Żaka to przepełniona mistycyzmem opowieść o przemijaniu, o życiu i śmierci, o miłości i zazdrości, o szacunku i niezrozumieniu, a także przywiązaniu do ludzi, do miejsca i do tradycji. Dzięki autorowi odbywamy podróż przez historię od czasów II wojny światowej przez okres powojenny, aż do lat 90- tych XX w. Głównymi zaś bohaterami powieści są dziadek i wnuk, a właściwie Dusza dziadka Bronka. Piotrek, tuż po maturze przyjeżdża na podłódzką wieś, żeby zaopiekować się niedawno owdowiałą babcią. Przy okazji, korzystając z sielskiego, wiejskiego otoczenia ma w planie przygotować się do egzaminów na studia.  Jednak zaraz po przyjeździe okazuje się, że babcia wcale nie jest przybita po śmierci męża, wręcz przeciwnie, gdyż okazuje się, że dziadek wciąż tu jest…, a właściwie jego Dusza.  Bronek po śmierci cofa się do czasu, gdy był jeszcze młodym chłopakiem. Przywołuje wspomnienia, dzięki którym zaczyna rozumieć zdarzenia jakie miały miejsce w jego życiu i jaki by...
Czytaj dalej »

FADO, ANDRZEJ STASIUK

-
Obraz
  Czy aby wiedzieć kim się jest, trzeba najpierw uświadomić sobie skąd się pochodzi? Czy, paradoksalnie, bez korzeni nie jesteśmy w stanie ruszyć w świat? Andrzej Stasiuk porywa nas w świat przeszłości. Wspomnienia, tęsknoty, rytuały i nagłe przebłyski obrazów z dzieciństwa to treść tej książki. Jeszcze w żadnym jego dziele nie wyczuwałam takiej delikatności i czułości w obchodzeniu się z czymkolwiek. Może to dlatego, iż jak sam pisze: Przeszłość i pamięć są moją ojczyzną i moim domem . [1] To wspaniała i mądra pozycja (moim zdaniem najlepsza jaką czytałam tego autora), w której bohater każe nam się zatrzymać w pędzącym, bezmyślnym świecie. Książka w której w końcu obnaża się  głupotę zachodniego świata, przeciwstawiając mu nasze, wschodnie dziedzictwo z całym dobrodziejstwem inwentarza i w której mówi się, że możemy być z niego dumni. W końcu Europa nie może składać się wyłącznie   z teraźniejszości. Tymczasem wszystko wskazuje na to, że obsesja teraźniejszości p...
Czytaj dalej »