OSTATNI RAZ, HELGA FLATLAND

-

 

Zaskoczeniem w tej książce było dla mnie to, że akcja dzieje się w XXI wieku. Do tej pory wszystkie dzieła skandynawskie jakie czytałam, umiejscowione były gdzieś w okolicy II wojny światowej albo nawet wcześniej. A tu taka niespodzianka! Bardzo byłam ciekawa jak w opowieściach o dniu dzisiejszym radzą sobie Norwegowie. Okazało się, że ja zwykle rewelacyjnie!

Dostajemy oto opowieść, można powiedzieć pokoleniową, skupioną na trudnych relacjach córek z matkami. Główną osią wydarzeń są stosunki między Anne, a jej córką Sigrid, ale zacznę od tej drugiej relacji: między Sigrid, a Mią.

Sigrid to lekarka w średnim wieku, która mieszka wraz ze swoim partnerem Aslakiem i dwójką dzieci w Oslo. Mia – starsza córka nie jestem dzieckiem Aslaka, a bohaterki i jej wcześniejszego partner Jensa, który zostawił je i wyjechał, kiedy Mija była jeszcze niemowlęciem. Prawdziwym wychowaniem dziewczynki zajął się Aslak (z którym Sigrid ma drugie dziecko Viljara) i miał z nią od początku świetne relacje i był dla niej prawdziwym ojcem; relacje między matką, a córką były, nazwijmy to, poprawne, aż do czasu, kiedy w Norwegii ponownie pojawia się Jens. Mężczyzna nawiązuje kontakt z córką, a ta chętnie korzysta z jego zaproszeń i wspólnych wyjazdów. Dla Sigrid to wstrząs i napływ emocji, z którymi ciężko sobie radzi. Nie ułatwia jej tego dodatkowo własny sentyment do byłego partnera i tlące się jeszcze głęboko uczucia. Jej rozdarcie emocjonalne wynika zatem z coraz bardziej komplikujących się relacji z dorastającą córką oraz pojawiających się problemów z własną matką.

Sigrid rzadko odwiedza mamę w rodzinnym domu, w którym Anne samotnie prowadzi gospodarstwo i nieprzerwanie od kilkudziesięciu lat opiekuje się chorym mężem, nawet wtedy kiedy zostaje on już umieszczony w pobliskim domu opieki. Stosunki między bohaterkami są napięte i pełne niedomówień. Za wszystkim stoi trudne, pełne uraz, kłótni i zaniedbań dzieciństwo oraz wczesna młodość Sigrid. Kontakt między córką, a matką jest przepełniony żalem, niezagojonymi ranami i ponurymi wspomnieniami. Stąd ich odwiedziny są rzadkie i chłodne. To jednak będzie musiał ulec zmianie, ponieważ Anne zachorowała na raka. Bohaterki mają bardzo mało czasu. Choroba Anne jest nieuleczalna.

A czy uleczalna będzie przeszłość bohaterek?

Czy w przyśpieszonym tempie będą w stanie naprawić swoje relacje?

 Ile warte są nasze urazy w momencie pożegnania i jak pomóc komuś umrzeć?

Zapraszam do lektury.

Wspaniała książka o rodzinie. Mimo nagromadzenia problemów i emocji bardzo prosta i szczera do bólu.

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

LEKCJE CHEMII, BONNIE GARMUS

-
Obraz
  Przyznam, że jak po raz pierwszy sięgnęłam po” Lekcje chemii”, to poczułam lekkie rozczarowanie. Nie polubiłam się wówczas z główną bohaterką, odłożyłam więc książkę raczej z myślą, że to nie dla mnie. Po jakimś czasie ponownie się na nią natknęłam, ale tym razem pomyślałam, że dam jej drugą szansę. Och, jak dobrze, że to zrobiłam (jednak nie ma się co sugerować początkami). Wspomniana wcześniej główna bohaterka to Elizabeth Zott, zdolna chemiczka, jedyna kobieta chemik w zdominowanym przez mężczyzn Instytucie Badawczym Hastings , pracująca tam w połowie lat 50-tych. Jak łatwo się domyślić koledzy nie poważają swojej koleżanki, zwłaszcza że przewyższa ich inteligencją. Jedynym mężczyznom, z którym Elizabeth może konkurować jest Calvin Evans, samotny geniusz. I to właśnie tę dwójkę połączy prawdziwa chemia. Młodych, zdolnych i zakochanych ludzi, tuż przed ogłoszeniem przełomu w badaniach rozdziela nagła śmierć Evansa. Niestety wszelkie wspólne plany legły gruzach, a żeby tego by...
Czytaj dalej »

KOŁATANIE, ARTUR ŻAK

-
Obraz
Kołatanie Artura Żaka to przepełniona mistycyzmem opowieść o przemijaniu, o życiu i śmierci, o miłości i zazdrości, o szacunku i niezrozumieniu, a także przywiązaniu do ludzi, do miejsca i do tradycji. Dzięki autorowi odbywamy podróż przez historię od czasów II wojny światowej przez okres powojenny, aż do lat 90- tych XX w. Głównymi zaś bohaterami powieści są dziadek i wnuk, a właściwie Dusza dziadka Bronka. Piotrek, tuż po maturze przyjeżdża na podłódzką wieś, żeby zaopiekować się niedawno owdowiałą babcią. Przy okazji, korzystając z sielskiego, wiejskiego otoczenia ma w planie przygotować się do egzaminów na studia.  Jednak zaraz po przyjeździe okazuje się, że babcia wcale nie jest przybita po śmierci męża, wręcz przeciwnie, gdyż okazuje się, że dziadek wciąż tu jest…, a właściwie jego Dusza.  Bronek po śmierci cofa się do czasu, gdy był jeszcze młodym chłopakiem. Przywołuje wspomnienia, dzięki którym zaczyna rozumieć zdarzenia jakie miały miejsce w jego życiu i jaki by...
Czytaj dalej »

FADO, ANDRZEJ STASIUK

-
Obraz
  Czy aby wiedzieć kim się jest, trzeba najpierw uświadomić sobie skąd się pochodzi? Czy, paradoksalnie, bez korzeni nie jesteśmy w stanie ruszyć w świat? Andrzej Stasiuk porywa nas w świat przeszłości. Wspomnienia, tęsknoty, rytuały i nagłe przebłyski obrazów z dzieciństwa to treść tej książki. Jeszcze w żadnym jego dziele nie wyczuwałam takiej delikatności i czułości w obchodzeniu się z czymkolwiek. Może to dlatego, iż jak sam pisze: Przeszłość i pamięć są moją ojczyzną i moim domem . [1] To wspaniała i mądra pozycja (moim zdaniem najlepsza jaką czytałam tego autora), w której bohater każe nam się zatrzymać w pędzącym, bezmyślnym świecie. Książka w której w końcu obnaża się  głupotę zachodniego świata, przeciwstawiając mu nasze, wschodnie dziedzictwo z całym dobrodziejstwem inwentarza i w której mówi się, że możemy być z niego dumni. W końcu Europa nie może składać się wyłącznie   z teraźniejszości. Tymczasem wszystko wskazuje na to, że obsesja teraźniejszości p...
Czytaj dalej »