niewypożyczalne

  Smartfon to samo zło. Tak w zasadzie mogłaby wyglądać cała recenzja tej książki, bo autor nie zostawia suchej nitki na tych urządzeniach. Trudno się z nim nie zgodzić, właściwie we wszystkich kwestiach, które porusza. A zatem… od tych nowych zabawek grozi nam krótkowzroczność, brak koncentracji, brak kontaktu z drugim człowiekiem i z naturą, zaburzenia jedzenia i snu, brak empatii, FOMO, obniżony poziom kształcenia, stres. Ponadto za sprawą mediów społecznościowych, które – tak jak smartfony -   towarzyszą nam w każdej sekundzie życia, robimy się coraz bardziej podatni na podpowiadane rekomendacje, a w swoich poglądach znacznie się radykalizujemy. Na pewno jest to pozycja niezwykle rzetelna, poparta ogromną bibliografią i powołująca się na ogromną ilość badań. Oczywiście zgadzam się z tezami przedstawionymi przez autora, ale widzę, że książka jest też bardzo jednostronna. Nie oszukujmy się, smartfony ułatwiły nam też życie. Mobilna bankowość, zakupy online, wyszukiwanie połączeń

  GRZECZNOŚCIOWE MÓWIENIE O MÓWIENIU ROZMÓWCY: Jest w języku polskim niewielka liczba zwrotów, które elegancko mówią o tym, co zrobił - najczęściej powiedział - rozmówca. Są to zwroty używane przede wszystkim w średnim i starszym pokoleniu w sytuacjach na ogół oficjalnych. W młodym pokoleniu zaczynają być stosowane w kontekstach nacechowanych(stylistycznie) - to typowe dla ewolucji słownictwa - żartobliwie, a nawet wyrażają nieraz kpinę, drwinę, krytyczny stosunek nadawcy do osoby, o której w ten sposób się mówi. > Był pan łaskaw(y)... wychodząca dziś z użycia elegancka, nawet wytworna forma nazwania tego, co zrobiła - najczęściej powiedziała - osoba, o której mówi się z szacunkiem. Uwaga, jeśli forma ta łączy się kontekstowo z krytyczną oceną osoby, o której mowa, wówczas cała wypowiedź staje się deprecjonująca. > Był pan uprzejmy... elegancka, odbierana dziś jako przestarzała forma nawiązania do czegoś, co zrobił - najczęściej powiedział - odbiorca. Uwaga, forma ta obecnie bywa

L iteracka Nagroda Nobla została przyznana po raz sto siedemnasty. Decyzją Akademii Szwedzkiej laureatką najważniejszego wyróżnienia w świecie literatury została pochodząca z Korei Południowej Han Kang. Pisarkę doceniono za „jej intensywną poetycką prozę, która konfrontuje się z traumami historycznymi i odsłania kruchość ludzkiego życia”. * Źródło: lubimy czytać

    John Winston Lennon ur. w 1940r. w Liverpoolu– brytyjski muzyk, kompozytor, piosenkarz i autor tekstów. Założyciel, muzyk i wokalista zespołu  The Beatles . Jako współlider grupy wraz z  Paulem McCartneyem  stworzył znaczącą większość repertuaru Beatlesów, stając się zarazem najsłynniejszym duetem pisarsko-kompozytorskim  Lennon/McCartne y. Początkiem lat 70-tych Rozpoczęła się kariera solowa artysty, jego najbardziej znanym albumem stało się „Imagine”   Oto kilka cytatów oraz fragmentów tekstów piosenek; „Na końcu wszystko będzie dobrze. Jeśli nie jest dobrze, to znaczy, że to jeszcze nie koniec.” „Życie to jest coś, co mija, gdy ty jesteś zajęty snuciem planów na przyszłość.” „Martwię się, że któregoś dnia pojawi się jakiś szaleniec i Bóg wie, co się wtedy stanie. Kiedyś, gdy byliśmy w Teksasie, podczas jednej z tras amerykańskich, oddano kilka strzałów w kierunku naszego samolotu, który stał na lotnisku. Być może był to jakiś zazdrosny chłopak, czy ktoś taki, a

Zapraszamy wszystkich widzów X Muzy na dokończenie filmu z zeszłego miesiąca, na godzinę 15.30. Następnie, po krótkiej przerwie, tego samego dnia zachęcamy do obejrzenia komedii Woody'ego Allena o 16.45.

* okładki pochodzą ze strony Lubimy Czytać Nagroda Literacka Nike 2024 dla wybitnej poetki Urszuli Kozioł Kapituła najbardziej prestiżowej Nagrody Literackiej w Polsce- Nagrody Nike, spośród siedmiorga kandydatów wybrała w tym roku tomik poezji Urszuli Kozioł pt.   „Raptularz” wydany przez Państwowy Instytut Wydawniczy. Jak przeczytałam na łamach Gazety Wyborczej należy ją jednak traktować nieco szerzej, jako nagrodę za całokształt twórczości. Nike Czytelników dla Michała Witkowskiego Czytelnicy wybrali spośród siedmiorga kandydatów książkę Michała Witkowskiego pt. „Wiara. Autobiografia” wydaną przez ZNAK Literanova   Poniżej jeden z wierszy z nagrodzonego tomiku.   FRAGMENTY Z „ LATA W MIEŚCIE” Nadrabiam miną a lata płyną imię jak kłodę los pcha pod wodę dziesięć lat w wodzie leży na spodzie komu to szkodzi że czas je schłodzi czas- głaz u szyi woda rozmyje ślad wiatr rozwieje takie są dzieje i nie pomoże ci święty Boże   na niebie gwiazd

Anna Kowalska przez całe życie musiała żyć w dwóch miejscach, raz w jednym, raz w drugim. Począwszy od lat dziecinnych, kiedy jako dziesięcioletnia dziewczynka z powodów finansowych musiała opuścić rodzinny dom i zamieszkać u ciotek. Z najbliższymi od tej pory widywała się tylko od święta, mimo iż domy nie leżały daleko od siebie. Jako żona lwowskiego profesora, musiała po wojnie opuścić ukochane miasto i zacząć organizować życie w Warszawie. Znów tułała się pomiędzy tymi dwoma miejscami. Do tego doszło nowe uczcie, jakie zrodziło się między nią, a Marią Dąbrowską. Anna kochała i szanowała męża, ale pragnęła też względów kobiety. Znów dzieli się sobą między Jerzym, a ukochaną Maryjką. Podróżuje nieustannie między jednym, a drugim domem, a kiedy na świat przychodzi Tula, sprawa między bliskimi komplikuje się jeszcze bardziej. Jednak powieść Sylwii Chwedorczuk to nie tylko zawiłe losy Anny Kowalskiej. To potężna dawka historii o przedwojennym Lwowie i jego życiu kulturalno-literackim. To