ELEGIA DLA BIDOKÓW, RON HOWARD

Bardzo dobry film znaleziony przypadkiem na Netflixie. Tytuł nie jest zbyt zachęcający (nota bene oparty na książce o tym samym tytule), ale znajduje wyjaśnienie w filmie, który jest naprawdę świetny.

Główny bohater - J.D. Vanca to student prawa, który obecnie stara się zdobyć wymarzoną pracę. Uczestniczy więc w bardzo ważnej kolacji, na której spotyka swoich potencjalnych pracodawców. Idzie mu nie najgorzej, do chwili, kiedy otrzymuje telefon od swojej siostry z informacją o złym stanie zdrowia swojej matki. Nie chodzi jednak o jakąś chorobę przewlekłą lecz o przedawkowanie heroiny. Przed J.D. stoi trudny wybór: zostać i czekać na pracę czy jechać ratować (nie pierwszy już raz) matkę. Bohater postanawia wracać. I teraz się zaczyna… .

Zaczyna się powrót do przeszłości.

Okazuje się, że J.D. Vance był wychowany trochę przez uzależnioną, wpadającą w ataki szału matkę (rewelacyjna w tej roli Amy Adams), a trochę przez twardą i bystrą babcię, która ostatecznie przejęła nad nim opiekę (genialna i nie do poznania Glenn Close). Co rusz retrospekcjami wracamy do dzieciństwa bohatera i odkrywamy coraz to nowsze, coraz to bardziej skomplikowane relacje całej jego rodziny.

To naprawdę świetny dramat, trzymający w napięciu, pełen wyrazistych postaci i charakterów, opatrzony wnikliwą analizą psychologiczną występujących w nim postaci. Po mistrzowsku odegrane role, a do tego autentyczne zdjęcia postaci (historia oparta na faktach) na końcu filmu sprawiają, że całość oceniam za jedne z lepszych obrazów, jakie ostatnio obejrzałam.