niewypożyczalne

Spodziewałam się po tej książce czegoś innego. Wnioskując na podstawie tytułu (może niesłusznie?) myślałam, ze znajdę tu opis problemów, z jakimi spotykają się zwykli rodzice w wychowywaniu dzieci, trochę przykładów i garść porad.  Nastawiłam się na przewodnik po tym czego nie robić i co jak najbardziej praktykować w wychowywaniu potomstwa. Natomiast książka Małgorzaty Gołoty nastawiona jest raczej na opowieść o świecie nastolatków i to świecie bardzo trudnym. Płynące ze wszech stron przedstawiane zagrożenia i problemy psychiczne młodych ludzi to temat przewodni większości rozdziałów. Tytuł nie współgra z treścią wysłuchanych przeze mnie opowieści. Zamiast o szeroko rozumianym wychowywaniu dzieci, otrzymujemy informacje o naprawdę trudnych przypadkach chorób i zaburzeń wśród nastolatków i o pełnym zagrożeń   środowisku, w którym przychodzi młodzieży żyć (przede wszystkim krytyka dotyka szkoły). To dość drastyczne treści, często poruszane już we wcześniejszej pozycji autorki „Żyletkę

  Tytułowa Klara jest SP (Sztuczni Przyjaciele), stworzoną po to, by towarzyszyć jakiemuś nastolatkowi w życiu. Wraz z innymi, mniej lub bardziej, zaawansowanymi technologicznie modelami SP całymi dniami stoi w sklepie i przez jego witrynę obserwuje świat na zewnątrz. Do tego aby prawidłowo funkcjonowała potrzebne jest jej słońce i jego składniki odżywcze, dlatego najbardziej lubi dni, kiedy może stać najbliżej witryny. Klara jest bardzo wnikliwym obserwatorem świata, zauważa wiele szczegółów i ma dobrą intuicję. Stąd kiedy przygląda się jej przez szybę szczupła dziewczynka, czuje, że chciałaby być jej przyjaciółką. To oczywiście nie do niej jednak należy decyzja, ale po kilku spotkaniach w sklepie, nastolatka w końcu przekonuje Matkę do kupna Klary. Od tej pory Klara staje się SP Josie. Dziewczynka okazuje się miłą i inteligentną osobą. Niestety często choruje na skutek nieudanej korekcji genetycznej, jakiej na niej dokonano. Zadaniem Klary jest przede wszystkim ją chronić i czuwać

Kołatanie Artura Żaka to przepełniona mistycyzmem opowieść o przemijaniu, o życiu i śmierci, o miłości i zazdrości, o szacunku i niezrozumieniu, a także przywiązaniu do ludzi, do miejsca i do tradycji. Dzięki autorowi odbywamy podróż przez historię od czasów II wojny światowej przez okres powojenny, aż do lat 90- tych XX w. Głównymi zaś bohaterami powieści są dziadek i wnuk, a właściwie Dusza dziadka Bronka. Piotrek, tuż po maturze przyjeżdża na podłódzką wieś, żeby zaopiekować się niedawno owdowiałą babcią. Przy okazji, korzystając z sielskiego, wiejskiego otoczenia ma w planie przygotować się do egzaminów na studia.  Jednak zaraz po przyjeździe okazuje się, że babcia wcale nie jest przybita po śmierci męża, wręcz przeciwnie, gdyż okazuje się, że dziadek wciąż tu jest…, a właściwie jego Dusza.  Bronek po śmierci cofa się do czasu, gdy był jeszcze młodym chłopakiem. Przywołuje wspomnienia, dzięki którym zaczyna rozumieć zdarzenia jakie miały miejsce w jego życiu i jaki był ich sen