LION. DROGA DO DOMU, reż. GARTH DAVIS

-


 Ten film prawie złamał mi serce.. . Staram się nie oglądać ani nie czytać niczego, gdzie dzieciom dzieje się krzywda. Ale tym razem obejrzałam. Nie mogę powiedzieć, że żałuję, bo film jest świetny.

Pięcioletni chłopiec gubi się na ulicach wielomilionowej Kalkuty, ponieważ myli pociągi. W obcym, oddalonym o tysiące kilometrów mieście jest zupełnie sam. Nie umie powiedzieć, gdzie dokładnie mieszka ani jak się nazywa. Nikt mu nie pomaga, musi sobie radzić. Narażony na mnóstwo niebezpieczeństw, w końcu trafia na kogoś, kto znajduje mu nową, dobrą rodzinę. Problemem jest tylko to, że przeprowadza się aż do Australii i tym samym znowu oddala od domu… .

Po 25 latach przeszłość wraca do niego w najmniej oczekiwanym momencie. Postanawia odnaleźć utracony dom, ale mając w głowie tylko strzępy wspomnień, nie jest to łatwe. Droga do domu jest naprawdę długa... .

Nie chcę opisywać szczegółowo tego filmu, po pierwsze dlatego, że żywe wciąż emocje mi na to nie pozwalają, a po drugie aby i Was wstrząsnęło i wzruszyło. Nie kryję, że płakałam jak bóbr w kilku momentach, a cały początek obejrzałam z krwawiącym sercem. Naprawdę nie przesadzam – film jest emocjonalnym mistrzostwem. Obrazy, dźwięki, fabuła, gra aktorska, słowem wszystko tu jest genialne. A jeśli jeszcze uświadomimy sobie, że cała historia wydarzyła się naprawę, to długo nie będziemy umieli się pozbierać.

Czy warto wobec tego tak się „katować”? Czasem trzeba. Zaczynamy wtedy zupełnie inaczej patrzeć na swoje tzw. problemy i nabieramy dystansu.

Polecam serdecznie.

 

P.S. Film powstał na podstawie biografii Saroo Brierley o tym samym tytule.

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

LEKCJE CHEMII, BONNIE GARMUS

-
Obraz
  Przyznam, że jak po raz pierwszy sięgnęłam po” Lekcje chemii”, to poczułam lekkie rozczarowanie. Nie polubiłam się wówczas z główną bohaterką, odłożyłam więc książkę raczej z myślą, że to nie dla mnie. Po jakimś czasie ponownie się na nią natknęłam, ale tym razem pomyślałam, że dam jej drugą szansę. Och, jak dobrze, że to zrobiłam (jednak nie ma się co sugerować początkami). Wspomniana wcześniej główna bohaterka to Elizabeth Zott, zdolna chemiczka, jedyna kobieta chemik w zdominowanym przez mężczyzn Instytucie Badawczym Hastings , pracująca tam w połowie lat 50-tych. Jak łatwo się domyślić koledzy nie poważają swojej koleżanki, zwłaszcza że przewyższa ich inteligencją. Jedynym mężczyznom, z którym Elizabeth może konkurować jest Calvin Evans, samotny geniusz. I to właśnie tę dwójkę połączy prawdziwa chemia. Młodych, zdolnych i zakochanych ludzi, tuż przed ogłoszeniem przełomu w badaniach rozdziela nagła śmierć Evansa. Niestety wszelkie wspólne plany legły gruzach, a żeby tego by...
Czytaj dalej »

KOŁATANIE, ARTUR ŻAK

-
Obraz
Kołatanie Artura Żaka to przepełniona mistycyzmem opowieść o przemijaniu, o życiu i śmierci, o miłości i zazdrości, o szacunku i niezrozumieniu, a także przywiązaniu do ludzi, do miejsca i do tradycji. Dzięki autorowi odbywamy podróż przez historię od czasów II wojny światowej przez okres powojenny, aż do lat 90- tych XX w. Głównymi zaś bohaterami powieści są dziadek i wnuk, a właściwie Dusza dziadka Bronka. Piotrek, tuż po maturze przyjeżdża na podłódzką wieś, żeby zaopiekować się niedawno owdowiałą babcią. Przy okazji, korzystając z sielskiego, wiejskiego otoczenia ma w planie przygotować się do egzaminów na studia.  Jednak zaraz po przyjeździe okazuje się, że babcia wcale nie jest przybita po śmierci męża, wręcz przeciwnie, gdyż okazuje się, że dziadek wciąż tu jest…, a właściwie jego Dusza.  Bronek po śmierci cofa się do czasu, gdy był jeszcze młodym chłopakiem. Przywołuje wspomnienia, dzięki którym zaczyna rozumieć zdarzenia jakie miały miejsce w jego życiu i jaki by...
Czytaj dalej »

FADO, ANDRZEJ STASIUK

-
Obraz
  Czy aby wiedzieć kim się jest, trzeba najpierw uświadomić sobie skąd się pochodzi? Czy, paradoksalnie, bez korzeni nie jesteśmy w stanie ruszyć w świat? Andrzej Stasiuk porywa nas w świat przeszłości. Wspomnienia, tęsknoty, rytuały i nagłe przebłyski obrazów z dzieciństwa to treść tej książki. Jeszcze w żadnym jego dziele nie wyczuwałam takiej delikatności i czułości w obchodzeniu się z czymkolwiek. Może to dlatego, iż jak sam pisze: Przeszłość i pamięć są moją ojczyzną i moim domem . [1] To wspaniała i mądra pozycja (moim zdaniem najlepsza jaką czytałam tego autora), w której bohater każe nam się zatrzymać w pędzącym, bezmyślnym świecie. Książka w której w końcu obnaża się  głupotę zachodniego świata, przeciwstawiając mu nasze, wschodnie dziedzictwo z całym dobrodziejstwem inwentarza i w której mówi się, że możemy być z niego dumni. W końcu Europa nie może składać się wyłącznie   z teraźniejszości. Tymczasem wszystko wskazuje na to, że obsesja teraźniejszości p...
Czytaj dalej »