TRZECH GOŚCI W ŁÓDCE PLUS WAMIR, KRZYSZTOF KOTOWSKI

-



                                                TRZECH GOŚCI W ŁÓDCE PLUS WAMPIR

Do biura prywatnego detektywa Aleksandra Kowalskiego zgłasza się pewien marynarz i zleca rzeczonemu Kowalskiemu znalezienie pewnego dziennika. Detektyw niechętnie przyjmuje to zlecenie, gdyż wietrzy tu jakiś podstęp. Z pozoru prosta sprawa, a jednak wkrótce okaże się, że przeczucie Aleksandra nie zawiodło... .

Tymczasem zanim dojdzie do rozstrzygnięcia, przenosimy się w zupełnie inne czasy, bo do pamiętnej daty 11 listopada 1918 roku, kiedy to w arystokratycznej rodzinie na świat przyszedł Maurycy Aleksander Wiktor Sobolewski vel Aleksander Kowalski, czyli nasz detektyw.  I od tego właśnie momentu zaczyna się cała opowieść o przeżyciach Maurycego, począwszy od jego narodzin, aż do czasów współczesnych. Dowiemy się bowiem o przygodach bohatera. Jego niewielkim uczestnictwie w powstaniu warszawskim, studiach na wydziale Historii starożytnej Uniwersytetu warszawskiego później członkostwie w gangu złodziei grasującym na warszawskiej Pradze aż po spotkanie z niejakim Wysockim, kiedy to, po nim staje się… Wampirem. Zostaje również uwikłany przez UB w niebezpieczną grę, w konsekwencji której, boleśnie ucierpi nie tylko on, ale i jego ukochana. Poprzysięga zatem zemstę na oprawcach. 

Ale o tym i jeszcze wielu innych zaskakujących rzeczach dowiecie się już czytając książkę.

Uważam, że Krzysztof Kotowski w swojej najnowszej książce przeszedł samego siebie. Sam pomysł na stworzenie postaci Wampira i to zarówno jako głównego bohatera jak i narratora całej opowieści, który z historią polski w tle opowiada niezwykłą, trochę pokręconą historię swojego życia. 

Autor w książce zawarł mix gatunków literackich od thrillera, przez sensację, romans, political fiction, komedię aż po fanatasy i zrobił to tak umiejętnie, że nie sposób się nudzić. Otrzymujemy bowiem napisaną pięknym językiem, fascynująca historię o lęku przed samotnością, miłości i stracie, cierpieniu i zemście, okraszoną sporą dawką ironii i humoru. Szapo ba Panie Kotowski.

Polecam! Zwłaszcza tym, którzy lubią Kotowskiego i Wampiry oczywiście.

 


Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

LEKCJE CHEMII, BONNIE GARMUS

-
Obraz
  Przyznam, że jak po raz pierwszy sięgnęłam po” Lekcje chemii”, to poczułam lekkie rozczarowanie. Nie polubiłam się wówczas z główną bohaterką, odłożyłam więc książkę raczej z myślą, że to nie dla mnie. Po jakimś czasie ponownie się na nią natknęłam, ale tym razem pomyślałam, że dam jej drugą szansę. Och, jak dobrze, że to zrobiłam (jednak nie ma się co sugerować początkami). Wspomniana wcześniej główna bohaterka to Elizabeth Zott, zdolna chemiczka, jedyna kobieta chemik w zdominowanym przez mężczyzn Instytucie Badawczym Hastings , pracująca tam w połowie lat 50-tych. Jak łatwo się domyślić koledzy nie poważają swojej koleżanki, zwłaszcza że przewyższa ich inteligencją. Jedynym mężczyznom, z którym Elizabeth może konkurować jest Calvin Evans, samotny geniusz. I to właśnie tę dwójkę połączy prawdziwa chemia. Młodych, zdolnych i zakochanych ludzi, tuż przed ogłoszeniem przełomu w badaniach rozdziela nagła śmierć Evansa. Niestety wszelkie wspólne plany legły gruzach, a żeby tego by...
Czytaj dalej »

KOŁATANIE, ARTUR ŻAK

-
Obraz
Kołatanie Artura Żaka to przepełniona mistycyzmem opowieść o przemijaniu, o życiu i śmierci, o miłości i zazdrości, o szacunku i niezrozumieniu, a także przywiązaniu do ludzi, do miejsca i do tradycji. Dzięki autorowi odbywamy podróż przez historię od czasów II wojny światowej przez okres powojenny, aż do lat 90- tych XX w. Głównymi zaś bohaterami powieści są dziadek i wnuk, a właściwie Dusza dziadka Bronka. Piotrek, tuż po maturze przyjeżdża na podłódzką wieś, żeby zaopiekować się niedawno owdowiałą babcią. Przy okazji, korzystając z sielskiego, wiejskiego otoczenia ma w planie przygotować się do egzaminów na studia.  Jednak zaraz po przyjeździe okazuje się, że babcia wcale nie jest przybita po śmierci męża, wręcz przeciwnie, gdyż okazuje się, że dziadek wciąż tu jest…, a właściwie jego Dusza.  Bronek po śmierci cofa się do czasu, gdy był jeszcze młodym chłopakiem. Przywołuje wspomnienia, dzięki którym zaczyna rozumieć zdarzenia jakie miały miejsce w jego życiu i jaki by...
Czytaj dalej »

FADO, ANDRZEJ STASIUK

-
Obraz
  Czy aby wiedzieć kim się jest, trzeba najpierw uświadomić sobie skąd się pochodzi? Czy, paradoksalnie, bez korzeni nie jesteśmy w stanie ruszyć w świat? Andrzej Stasiuk porywa nas w świat przeszłości. Wspomnienia, tęsknoty, rytuały i nagłe przebłyski obrazów z dzieciństwa to treść tej książki. Jeszcze w żadnym jego dziele nie wyczuwałam takiej delikatności i czułości w obchodzeniu się z czymkolwiek. Może to dlatego, iż jak sam pisze: Przeszłość i pamięć są moją ojczyzną i moim domem . [1] To wspaniała i mądra pozycja (moim zdaniem najlepsza jaką czytałam tego autora), w której bohater każe nam się zatrzymać w pędzącym, bezmyślnym świecie. Książka w której w końcu obnaża się  głupotę zachodniego świata, przeciwstawiając mu nasze, wschodnie dziedzictwo z całym dobrodziejstwem inwentarza i w której mówi się, że możemy być z niego dumni. W końcu Europa nie może składać się wyłącznie   z teraźniejszości. Tymczasem wszystko wskazuje na to, że obsesja teraźniejszości p...
Czytaj dalej »