CARTE BLANCHE, JACEK LUSIŃSKI

Carte Blanche to dobry film o dobrym belfrze. Kacper (Andrzej Chyra) to uwielbiany przez uczniów nauczyciel historii. Ma w sobie pasję uczenia, którą przekazuje w sposób czasami mało konwencjonalny, za to zrozumiały i przekonujący dla licealistów. Lubi swoja pracę i swoich uczniów, za którymi zawsze staje w obronie przed dyrektorką szkoły (Dorotą Kolak). Dlatego kiedy dostaje od niej wychowawstwo 3b, za wszelka cenę stara się ukryć swoją pogłębiającą się  utratę wzroku… . Mimo wielu rozterek i przemyśleń,  pozostaje nauczycielem i postanawia doprowadzić swoją klasę do matury. Codziennie pokonuje więc ścieżki Lublina i szkolne korytarze, wspina się po schodach i jeździ trolejbusami, oszukuje swoich przełożonych i kolegów z pracy, po to, by  prawie niewidomym, stawać przed klasą i uczyć.  Jak mu się to udaje? Jak długo można oszukiwać? I jak prawie niewidomy człowiek, może poruszać się po mieście?  Koniecznie trzeba obejrzeć film. Dodam tylko, że bohater początkowo wsparcie ma w swoim przyjacielu Wiktorze (Arkadiusz Jakubik), który jako jedyny wie o tajemnicy Kacpra. Później dołączają do tego grona  koleżanka z pracy, z która nawiązuje krótki romans i uczennica Klara, której próbuje pomóc.

Ponadto chciałam napisać, ze film nie jest obciążony zbędnym patosem, losy bohatera ukazane są bez cierpiętnictwa, ale wiarygodnie i jednak z optymistycznym wydźwiękiem. Świetna rola Andrzeja Chyry, który balansując między tragizmem, a humorem buduje postać ciepłą, z poczuciem humoru, miewającą momenty załamania i zwątpienia, ale walczącą o wyznaczony cel. 

I nawet jeśli w trakcie oglądania filmu, nadejdzie Was wątpliwość, że to jednak nierealne i naiwne, to musicie wiedzieć, że film oparty jest na prawdziwej historii lubelskiego nauczyciela Macieja Białka, który też ukrywał utratę wzroku!