SEN O OKAPI, MARIANA LEKY
W pewnej małej wiosce,
w krzywym domu, gdzie fragment podłogi bliski zawaleniu oznaczony jest na czerwono,
mieszka Luiza. Dom wybudował jej dziadek Henryk, który zginął dawno temu, i
babcia Selma, której co jakiś czas śni się okapi, zwiastujące śmierć któregoś
mieszkańca wioski. Luiza ma też mamę, która ciągle rozmyśla nad odejściem od
ojca, a ten ostatni zaś jest lekarzem, podróżującym po całym świecie. Ponadto
Luizą zajmuje się Optyk, przyjaciel rodziny, a jej towarzyszem dzieciństwa jest
Martin, który bardzo chciałby zostać ciężarowcem, więc co rusz podnosi Luizę na
rękach. Wszyscy oni ciągle przesiadują u Selmy w kuchni albo włóczą się po
lesie. Do tej barwnej palety charakterów dołączają inni mieszkańcy wioski, (chyba)
najstarszy pies na świecie Alaska oraz buddysta z Japonii…
Życie, życie i jeszcze raz życie to temat główny tej
powieści. Jedna z najcieplejszych książek o prozie codzienności, o małych szczęściach
i wielkich troskach; o przyjaźni, miłości, narodzinach i śmierci. O wszystkim, co
nam się przydarza. Historie opisane w sposób łączący szarą rzeczywistość z
elementami magii.
To książka, przy której można się zrelaksować, odpocząć i
uśmiechać. Podnosi na duchu i wprawia w dobry nastrój. Naprawdę warta
przeczytania w ponure, jesienne wieczory.
Polecam. Zamiast kocyka.
Komentarze