AUDREY HEPBURN

-

 

Audrey Hepburn

 Pewnie każdy ma jakąś ulubioną aktorkę lub aktora, moją jest Audrey Hepburn i to odkąd pamiętam.

Jak myślę o Audrey to pierwsze co przychodzi mi do głowy, to nie pierwsza scena ze Śniadania u Tiffany’ego, ale ta z Szarady, kiedy grana przez nią Regina siedząc przy śniadaniu zostaje potraktowana z pistoletu na wodę przez synka przyjaciółki, bo jak nie lubić tej sceny, najpierw wysuwający się z za kotary pistolet jak z kryminału a zaraz potem bach ociekające wodą okulary przeciwsłoneczne i policzki niczego niespodziewającej się bohaterki.

 Właśnie z taką osobą kojarzy mi się Hepburn, pełną dystansu, poczucia humoru a przy tym łagodną i ciepłą oraz o wysokiej kulturze i niezwykłej elegancji.

To właśnie ona stała się ikoną stylu oraz okrzyknięta została trzecią aktorką wszechczasów złotej ery Hollywood. Nie kto inny jak właśnie Audrey była prekursorką małej czarnej i miłośniczką wąskich spodni typu rybaczki, czarnego golfa, balerinek i dużych czarnych okularów przeciwsłonecznych a także chust, opasek i kapeluszy a przy tym wszystkim była po prostu zwyczajną kobietą, matką dwóch synów i zapaloną ogrodniczką, ale taką z prawdziwego zdarzenia, lubiącą grzebać w ziemi i niebojącą się ubrudzić rolniczką jak to określił jej syn. Bardzo doceniała wszystkie płody ziemi ponieważ sama w czasie wojny przymierała głodem. Podczas kręcenia zdjęć do filmu „Historia zakonnicy” poznała z bliska koszmarne warunki życia na czarnym lądzie i postanowiła, że musi jakoś zadziałać w tej kwestii.

W 89’ została Ambasadorem Dobrej Woli UNICEF, walczyła z masowym niedożywieniem , z brakiem dostępu do wody pitnej oraz pomocy medycznej, była niezwykle wrażliwa na ludzką krzywdę.

Kocham ją za rolę: nieopierzonej księżniczki Anny w Rzymskich wakacjach, ślepo zakochanej córki szofera w „Sabrinie” , ekscentrycznej dziewczyny do towarzystwa Holly Golightly w „Śniadaniu u Tiffany’ego”, inteligentnej i nieco buntowniczej Jo w „Zabawnej buzi”, sprytnej Reginy Lambert w „Szaradzie”, zdeterminowanej i odważnej niewidomej Susy Hendrix w „Doczekać zmroku”.

Pomimo zdobytych dwóch Oskarów oraz wielu innych nagród pozostała po prostu równą babką o zalotnym spojrzeniu i pięknym uśmiechu.

Kończąc ten długi wywód, chciałam tylko wyrazić opinię, że nie zgadzam się na to aby Audrey zagrała Rooney Marra, z całym szacunkiem dla aktorki, wydaje mi się, że w tej roli znacznie lepiej odnalazłaby się np. Lily Collins ale tak jak wspomniałam, to tylko moje zdanie.


Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

WYSPA TAJEMNIC, MARTIN SCORSESE

-
Obraz
  Jeśli czytaliście książkę Dennisa Lehane’a pt. WYSPA TAJEMNIC, to powiem, że film w reżyserii Martina Scorsese, który jest adaptacją wspomnianej książki, jest równie dobry. Już od samego początku obraz jest klimatyczny i wprowadza widza w niepokojący nastrój, który wzmaga jeszcze niesamowita ścieżka dźwiękowa. I tak, mamy 1954 rok i dwóch szeryfów federalnych, którzy płyną promem na wyspę mieszczącą szpital dla psychicznie chorych przestępców. Jednym z detektywów jest Teddy Daniels ( Leonardo Di Caprio ), drugi zaś to Chuck Aule (M ark Ruffalo ). Ich zadaniem jest wyjaśnienie tajemniczego zniknięcia jednej z pacjentek, jednak ani personel szpitala, ani jego dyrektor, doktor Cawley (Ben Kongsley) nie wykazują szczególnej chęci do współpracy w śledztwie. Wkrótce okazuje się, że dla Danielsa pobyt na wyspie staje się problematyczny. Z jednej strony ma omamy związane z przeżytą traumą z drugiej zaczyna podejrzewać, że coś jest tutaj nie tak. Scorsese stworzył wstrząsający thriller,...
Czytaj dalej »

LEKCJE CHEMII, BONNIE GARMUS

-
Obraz
  Przyznam, że jak po raz pierwszy sięgnęłam po” Lekcje chemii”, to poczułam lekkie rozczarowanie. Nie polubiłam się wówczas z główną bohaterką, odłożyłam więc książkę raczej z myślą, że to nie dla mnie. Po jakimś czasie ponownie się na nią natknęłam, ale tym razem pomyślałam, że dam jej drugą szansę. Och, jak dobrze, że to zrobiłam (jednak nie ma się co sugerować początkami). Wspomniana wcześniej główna bohaterka to Elizabeth Zott, zdolna chemiczka, jedyna kobieta chemik w zdominowanym przez mężczyzn Instytucie Badawczym Hastings , pracująca tam w połowie lat 50-tych. Jak łatwo się domyślić koledzy nie poważają swojej koleżanki, zwłaszcza że przewyższa ich inteligencją. Jedynym mężczyznom, z którym Elizabeth może konkurować jest Calvin Evans, samotny geniusz. I to właśnie tę dwójkę połączy prawdziwa chemia. Młodych, zdolnych i zakochanych ludzi, tuż przed ogłoszeniem przełomu w badaniach rozdziela nagła śmierć Evansa. Niestety wszelkie wspólne plany legły gruzach, a żeby tego by...
Czytaj dalej »

KOŁATANIE, ARTUR ŻAK

-
Obraz
Kołatanie Artura Żaka to przepełniona mistycyzmem opowieść o przemijaniu, o życiu i śmierci, o miłości i zazdrości, o szacunku i niezrozumieniu, a także przywiązaniu do ludzi, do miejsca i do tradycji. Dzięki autorowi odbywamy podróż przez historię od czasów II wojny światowej przez okres powojenny, aż do lat 90- tych XX w. Głównymi zaś bohaterami powieści są dziadek i wnuk, a właściwie Dusza dziadka Bronka. Piotrek, tuż po maturze przyjeżdża na podłódzką wieś, żeby zaopiekować się niedawno owdowiałą babcią. Przy okazji, korzystając z sielskiego, wiejskiego otoczenia ma w planie przygotować się do egzaminów na studia.  Jednak zaraz po przyjeździe okazuje się, że babcia wcale nie jest przybita po śmierci męża, wręcz przeciwnie, gdyż okazuje się, że dziadek wciąż tu jest…, a właściwie jego Dusza.  Bronek po śmierci cofa się do czasu, gdy był jeszcze młodym chłopakiem. Przywołuje wspomnienia, dzięki którym zaczyna rozumieć zdarzenia jakie miały miejsce w jego życiu i jaki by...
Czytaj dalej »